احادیث فروانى از پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم (ع) در باره حضرت مهدى (ع) در ابعاد مختلف وارد شده از جمله شباهت امام (ع) به پیامبران الهى در فضائل و کمالات انسانى و شباهت به پیامبر اکرم (ص) در سیرت و سنت، حکمت غیبت و بهره مندى مردم از وجود امام (ع) در عصر غیبت، مژده در باره ظهور حضرت بقیة الله الاعظم (ع) و انتقام گرفتن خداوند از دشمنان اسلام، علائم و نشانه هاى پیش از ظهور، ویژگى هاى حکومت ان حضرت مانند گسترش یافتن علم و دانش، تکامل عقول و اندیشه ها، توسعه عدالت و امنیت در آن زمان، آباد شدن زمین و از بین رفتن فقر و تهیدستى و مشکلات دیگر در ان زمان و خلاضه جهانى شدن دى اسلام در عصر ظهور آن حضرت، چنانکه قرآن کریم مى فرماید آیه شریفه با مختصر تفاوتى سه بار در قرآن کریم مطرح شده است.[1] 

بعضى از دانشمندان پیروزى در آیه شریفه را به معنى پیروزى منطقه اى و محدود گرفته اند که در عصر پیامبر اکرم (ص) و یا زمان هاى بعد از ان براى اسلام و مسلمین صورت پذیرفته و لکن حق آن است که آیه شریفه پیروزى همه جانبه اسلام بر همه ادیان جهان را خبر مى دهد زیرا آیه شریفه به طور مطلق غلبه و پیروزى دین حق را بیان کرده و هیچ نوع قیدى بر ان وارد نشده است. 

و از روایات استفاده مى شود که پیروزى دین اسلام بر تمام ادیان هنگامى است که حضرت مهدى (ع) ظهور کند و به برنامه جهانى شدن اسلام تحقق بخشد. 

حضرت صادق (ع) در تفسیر این آیه فرمودند: 

و الله ما نزل تأویلها بعد و لا ینزل تأویلها حتى یخرج القائم فاذا خرج القائم لم یبق کافر بالله العظیم‏ 

به خداوند سوگند محتوا و مضمون این آیه هنوز محقق نشده و محقق نخواهد شد مگر این که قائم ظهور کند و زمانى که او قیام کند در روى زمین کافرى نسبت به خداوند بزرگ باقى نمى ماند.[2]

در این که مقصود از این پیروزى، پیروزى منطقى است یا نظامى دو نظریه است: گروهى معتقدند که این پیروزى تنها پیروزى منطقى و استدلالى است و این امر حاصل شده است چرا که اسلام از نظر قدرت منطق و استدلال بر همه آیین هاى موجود برترى دارد. لکن گروهى دیگر پیروزى را به معناى غلبه ظاهرى و غلبه قدرت گرفته اند و این امر به وسیله قیام حضرت مهدى (ع) تکمیل مى گردد. چنان که در حدیثى از پیامبر اکرم (ص) نقل شده که فرمود:

لا یبقى على ظهر الارض بیت مدر و لا وبر الّا ادخله الله کلمه الاسلام‏[3]

در سراسر روى زمین خانه اى از سنگ و گل یا خیمه هایى از کرک و مو باقى نمى ماند مگر اینکه خداوند اسلام را در آن وارد مى کند.

نوشتارى که در پیش رو دارید بیست و پنج سخن درباره حضرت مهدى (ع) از دیدگاه قرآن کریم و احادیث است که برخى از این موضوعات را با تأمل در قرآن کریم و روایات به سبک ویژه اى به رشته تحریر در آورد ه ایم تا علاقه مندان به حضرت مهدى (ع) خصوصا مبلغان گرانقدر و سروران عزیز روحانى در امر تبلیغ از آن استفاده کنند. از این رو مطالب به طور فشرده و خلاصه خدمت خوانندگان محترم ارائه مى گردد.‏

1- ویژگى‏هاى ظاهرى و باطنى حضرت مهدى علیه السّلام‏

الف) ویژگى‏هاى ظاهرى: حضرت مهدى علیه السّلام از لحاظ جمال ظاهرى داراى اندامى زیبا و دل‏انگیز است که به قسمتى از آن جمال خجسته اشاره مى‏شود:

1- پیشانى باز و نورانى 2- بینى کشیده و باریک:

قال رسول اللّه صلّى الله علیه و اله:

«المهدی منّی اجلی الجبه اقنی الانف»[4]

مهدى از من است، پیشانى باز و نورانى و بینى کشیده و باریک دارد.

3- صورت مانند ماه تابان‏

4- رنگ عربى (گندم‏گون)

5- جسم اسرائیلى (راست قامت و تا حدى بلند قد)

قال رسول اللّه صلّى الله علیه و اله:

«المهدی من ولدی وجهه کالقمر الدرّی اللّون لون عربی و الجسم جسم اسرائیلی»[5]

مهدى از فرزندان من است، سیمایش چون ماه تابان گرد و درخشان است، رنگش عربى (گندمگون) و جسمش اسرائیلى (راست قامت و تا حدى بلند قد) است.

6- صورت مانند دینار گرد و گلگون‏

7- دندان ماند شانه (ظریف و منظم)

قال رسول اللّه صلّى الله علیه و اله:

«وجهه کالدّینار اسنانه کالمنشار ...»[6]

چهره‏اش مانند گرد و گلگون و دندانهایش ماند شانه ظریف و منظم است.

8- محاسن پرمو

9- خالى جذاب بر گونه راست:

«کثّ اللّحی علی خدّه الایمن خال»[7]

دیدگان مبارکش سرهم کشیده و محاسن مبارکش پرمو و بر گونه راست او خالى (جذاب) است.

11- شانه ‏ها پهن:

«عریض مابین المنکبین»[8]

مهدى داراى شانه‏هاى پهن است.

12- نورانیت خاص:

«المهدی طاووس اهل الجّن علیه جلابیب النّور»[9]

مهدى طاووس اهل بهشت است که هاله‏اى از نور او را احاطه کرده است.

13- چهره‏اى جوان:

قال الرضا علیه السّلام:

«علامته ان یکون شیخ السنّ شابّ المنظر حتّی انّ الناظر إلیه لیحسبه ابن اربعین سن او دونها و انّ من علاماته ان لا یهرم بمرور الایّام و اللّیالی حتّی یأتیه اجله»[10]

نشانه مهدى آن است که در سن پیرى است ولى جوان به نظر مى‏آید که هرکس او را ببیند گمان مى‏کند که 40 سال یا کمتر دارد و یکى دیگر از نشانه‏هاى او این است که با گذشت زمان تا هنگام رسیدن اجل اثر پیرى در او مشاهده نمى‏شود.

ب) ویژگى‏هاى باطنى:

1- آرامش روحى‏

2- وقار ویژه‏

3- شناخت به حلال و حرام خداوند

4- بى‏نیاز از همه مردم‏

قال الحسین علیه السّلام: «تعرفون المهدی علیه السّلام بالسّکین و الوقار و بمعرف الحلال و الحرام و بحاج النّاس الیه و لا یحتاج الی احد»[11]

مهدى را با سکینه و وقار و شناخت حلال و حرام و نیاز همگان به او و بى‏نیازى او از همه خواهید شناخت.

5- زهد و وارستگى از دنیا:

قال الصادق علیه السّلام: «فوالله ما لباسه الّا الغلیظ و لا طعامه الّا الجشب»[12]

به خدا سوگند لباس او جز پارچه‏اى زبر و خشن و غذاى او جز غذایى ساده نیست.

6- داناترین مردم‏

7- حکیم‏ترین آنان‏

8-پرهیزگارترین انسان

9- بردبارترین مردم‏

10- سخى‏ترین شخص‏

11- عابدترین فرد

12- سخن گفتن فرشتگان با او

قال الرضا علیه السّلام: «... یکون اعلم النّاس و احکم النّاس و اتقی النّاس و اسخی الناس و اعبد النّاس ... و یکون محدّثا»[13]